Legende

Vae zeen as Rogstaekers geboeëre

De vastelaovendjveering in Wieërt és hieel nauw verbônge mette plaatselike legende vanne rog, woeë-aan de Wieërtenare de naam Rogstaekers ontlieëne.

Volges de legende rieëj ieëwe gelieëje ´nne vrieëmdje koupmân mét ´ne wage vés op doeërreis doeër Wieërt.

Doeër ´t schokke vanne wage oeëver de hobbelige kei-je veel ´nne groeëte rog vanne wage en blieef onopgemêrktj doeër de voormân in Wieërt ligke.

’t Mot ´n groeët en verschrikkelik bieëst gewaesj zeen, op ´t ieërste gezicht zoeë waat as ´n monster uut de hel.

De brave Wieërtenare di-j ´t bieèst vônge, méndje zellufs dette duuvel eur stédje belaagdje.

Op allerli-j muugelike meneere woeërt de bevolking gewaarschowdj.

Hendrik de Vos rieëj op ziêne os met ´nne toeter roond, Peter de Bont waas d´n umrooper en houwdje op ´n bespanne biekaer; de pestoeër en de schötteri-j woeërte um hölp geroope.

De dappere leepe tesame met hârke, gaffels, reêke, zei-j-ze, hellebaarde, lânse, scheetgewieere en zellufs ´n kenon.

Unne galg woeërt opgerichtj; d´r woeërt mood ingedroonke en de vrölluj spoeërdje eur manne aan, terwiêl weer ânger vrölluj eur manne prebieërdje aaf te hoaje van ´t duvelse gedrocht.

Wis ´ne echte striêd és ´t noeëts gekaome, umdet de Wieërtenare zich hieël verzichtig toeëndje.

Daonaeve haaj de koupmân op ´n gegaeve memênt zien verlees inne gaate.

Hae drej-dje um en kwoom oppe plaats terwiêl de noeëdklokke nog loowdje en de mînse nog altiêd oeëver d´n aanval aan ´t oeëverlégke woeëre.

Hae drong zich oppe vuuërgroond en maakdje ´n indj aane konsternâsie doeër de vés op ziêne wage te smiête en te roope: “Gy lompe Weertenaers weet gewis dat dit heden was mynen vis”

Vanaaf toen woore de Wieërtenare “De Rogstaekers” geneumdj.